Βιβλιογραφία

  • Aime, P. (1997). Το Μαύρο Φως του Απόλλωνος. Αθήνα: Αυτόθι.
  • Beattie, M. (1996). Συνεξάρτηση Τέλος. Αθήνα: Λύχνος.

  • Campbell, J. (2001).Ο Ήρωας με τα Χίλια Πρόσωπα. Αθήνα: Ιάμβλιχος.

  • Campbell, J. (2006). Μύθοι του Φωτός. Αθήνα: Αρχέτυπο.

  • Carotenuto, A. (1999). Αγάπη και Προδοσία. Αθήνα: Ίταμος.

  • Carotenuto, A. (2002). Έρως και Πάθος Αθήνα: Ίταμος.

  • Carotenuto, A. (2002). Μύθοι και Θρύλοι της Αποπλάνησης. Αθήνα: Ίταμος.

  • Carotenuto, A. (2005). H Ψυχή της Γυναίκας. Αθήνα: Ίταμος.

  • Cooper, M. (2008). Ο Υπαρξισμός στην Ψυχοθεραπεία. Αθήνα: Άσπρη Λέξη.

  • Corey, G. (2005). Θεωρία και Πρακτική της Συμβουλευτικής και της Ψυχοθεραπείας. Αθήνα: Έλλην

  • Feltham, C. & Horton, I. (2001). Οδηγός Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας. Αθήνα: Ασημάκης.

  • Frankl, V. (1979). Αναζητώντας Νόημα Ζωής και Ελευθερίας σ’ ένα Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως. Λευκωσία: Ταμασός.

  • Frankl, V. (1980). Ο Θεός του Ασυνειδήτου. Λευκωσία: Ταμασός.

  • Frankl, V. E. (2002). Κραυγή Απόγνωσης για Νόημα στη Ζωή. Λευκωσία: Εκδόσεις Ταμασσός.

  • Frankl, V. E. (2010). Το Νόημα της Ζωής. Αθήνα: Ψυχογιός.

  • Franz, M. L. (1980). Αλχημεία. Αθήνα: Ιάμβλιχος.

  • Gilbert, M. & Evans, K. (2003). Κλινική Εποπτεία: Συνθετική Προσέγγιση. Αθήνα: Π. Ασημάκης.

  • Gilbert, M. & Evans, K. (2006). Εισαγωγή στη Συνθετική Ψυχοθεραπεία. Αθήνα: Π. Ασημάκης.

  • Grof, S. (2000). Η Ψυχολογία του Μέλλοντος. (Psychology of the Future). Athens. Archetypo.

  • Heidegger, M. (1998). Είναι και Χρόνος (3η έκδ). Αθήνα: Δωδώνη.

  • Heidegger, M. (1999). Τα Βασικά Προβλήματα της Φαινομενολογίας. Αθήνα: Γνώση.

  • Ηillman, J. (1998). Αναζητώντας τον Εαυτό μας. Αθήνα: Νέα Σύνορα-Α.Α. Λιβάνη.

  • Hirigoyen, M. (2006). Ηθική Παρενόχληση. Αθήνα: Πατάκης.

  • Jacobi, J. (2005). Βασικές Αρχές της Ψυχολογίας του C.G. Jung. Αθήνα: Ιάμβλιχος.

  • Jonhson, A.R. & Ruhl M.R. (2008). Ζήσε τη Ζωή που δεν Έζησες. Αθήνα: Αρχέτυπο.

  • Jonhson, A.R. (2002). Η Σκιά. Αθήνα: Αρχέτυπο.

  • Jonhson, S.M. (1994). Character Styles. London: W.W.Norton & Company, Inc.

  • Jung, C. (1964). Ο Άνθρωπος και τα Σύμβολα του. Αθήνα: Αρσενίδη.

  • Jung, C. (1988). Τέσσερα Αρχέτυπα. Αθήνα: Ιάμβλιχος.

  • Jung, C. (2006). Η Ψυχολογία της ΜεταβίβασηςRosariumPhilosophorum. Αθήνα: Ιάμβλιχος.

  • Kast, V. (2001). Θύματα και Θύτες. Αθήνα: Θυμάρι.

  • Kűbler-Ross & Kessler, (2003). Μαθήματα Ζωής. Αθήνα: Europubli.

  • Laing, R. D. (1989). Η Πολιτική της Οικογένειας. Αθήνα: Καστανιώτη.

  • Laing, R. D. (1999). Συνομιλίες με Παιδιά (2η έκδ.). Αθήνα: Ύψιλον.

  • Laing, R. D. (2004). Ο Διχασμένος Εαυτός: υπαρξιακή μελέτη της ψυχοδιανοητικής υγείας και αρρώστιας. Αθήνα: Καστανιώτη.

  • Laing, R. D. (2004). Ο Εαυτός και οι Άλλοι. Αθήνα: Καστανιώτη.

  • Maslow A. (1994). Θρησκείες, Αξίες και Εκστατικές Εμπειρίες. (Religions, Values, and Peak-Experiences). Athens. Diodos.

  • McLeod, J. (2003). Εισαγωγή στη Συμβουλευτική. Αθήνα: Μεταίχμιο.

  • Meyer, C. (2007). H Μαύρη Βίβλος της Ψυχανάλυσης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

  • Miller, A. (2003). Οι Φυλακές της Παιδικής μας Ηλικίας. Αθήνα: Ροές.

  • Miller, A. (2009). Το Σώμα δεν Ψεύδεται Ποτέ. Αθήνα: Ροές.

  • Moore, T. (1995). Η Φροντίδα της Ψυχής. Αθήνα: Πατάκη.

  • Napier, A.Y. (1997). Το Ζευγάρι αυτός ο Εύθραυστος Δεσμός. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

  • Nietzsche, F. W. (2008). Η Θέληση για Δύναμη. Θεσσαλονίκη: Βάνιας.

  • Nietzsche, F. W. (2010). Έτσι Μίλησε ο Ζαρατούστρα. Θεσσαλονίκη: Πανοπτικόν.

  • Nikokavoura, X. (2000). Ελύτης και Γιούνγκ: Ένας Διαόλογος. (Elytis and Jung: A dialogue. Athens. Ellinika Grammata.

  • Peck, S. (1999). Οι Άνθρωποι του Ψεύδους. (People of the Lie. A treatise On the Concept of Human Evil). Athens. Kedros.

  • Perera, B.S. (1989). Κάθοδος στη Θεά. Αθήνα: Ιάμβλιχος.

  • Riso, R. & Hudson, R. (2003). Η Σοφία μέσα από το Εννεάγραμμα. Αθήνα: Κοάν.

  • Roob, A. (2005). Αλχημεία και Μυστικισμός. Αθήνα: Taschen/Γνώση.

  • Sambhava Padma (1992). Η Θιβετανή Βίβλος των Νεκρών. Αθήνα: Έσοπτρον

  • Schaverien J., (1998). Θεραπεία μέσω Τέχνης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

  • Stewart, I. & Joines, V. (2006). Η Συναλλακτική Ανάλυση Σήμερα. Αθήνα: Ασημάκης.

  • Wahl, J. (1988). Εισαγωγή στις φιλοσοφίες του υπαρξισμού. Αθήνα· Γιάννινα: Δωδώνη.

  • Wehr, G. (2003). Καρλ Γιουνγκ: Η Ζωή και το Έργο του. (Carl Jung: His Life and Work). Athens. Archetypo.

  • Whitmor, D. (1997). Η  Χαρά της Μάθησης. Αθήνα: Ιάμβλιχος.

  • Yalom, I. (2002). Στο Ντιβάνι. Αθήνα: Άγρα.

  • Yalom, I. (2003). O Δήμιος του Έρωτα. Αθήνα: Άγρα.

  • Yalom, I. (2003). Θρησκεία και Ψυχιατρική. Αθήνα: Άγρα.

  • Yalom, I. (2004). Το Δώρο της Ψυχοθεραπείας. Αθήνα: Άγρα.

  • Yalom, I. (2005). Η Θεραπεία του Σοπενάουερ. Αθήνα: Άγρα.

  • Yalom, I. (2006). Θεραπεία και Πράξη της Ομαδικής Ψυχοθεραπείας. Αθήνα: Άγρα.

  • Yalom, I. D. (2007). Η μάνα και το νόημα της ζωής. Αθήνα : Άγρα.

  • Yalom, I. D. (2008). Στον κήπο του Επίκουρου: αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου. Αθήνα: Άγρα.

  • Αγ. Ιωάννης του Σταυρού. (1994). Η Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχή. Αθήνα: Ιάμβλιχος.

  • Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος (Σαχάρωφ). (1996). Οψόμεθα το Θεό Καθώς Εστί. Έσσεξ Αγγλίας : Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου.

  • Γεωργαντά, Ε. (1999). Υπαρξιστική ψυχοθεραπεία. Στο Π. Ασημάκης (Eπιμ.), Σύγχρονες ψυχοθεραπείες: από τη θεωρία στην εφαρμογή. Αθήνα: Εκδόσεις Π. Ασημάκης.

  • Γεωργαντά, Ε. (2003). Τι είναι Ψυχοθεραπεία. Αθήνα: Ασημάκης.

  • Δραγώνα, Ε. & Κώνστας, Χ.Ζ. (2007). Η Αρχαιοελληνική Βίβλος των Νεκρών. Αθήνα: Αρχέτυπο.

  • Κίρκεγκωρ, Σ . (1999). Ασθένεια προς Θάνατον. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτης.

  • Κίρκεγκωρ, Σ. (1985). Η έννοια της αγωνίας. Αθήνα: Δωδώνη.

  • Μαίη, Ρ. (1980). Υπαρξιακή Ψυχολογία. Αθήνα: Επίκουρος.

  • Μαίη, Ρ. (2003). Η έρευνα του ανθρώπου για τον εαυτό του. Αθήνα: Εκδόσεις Κονιδάρης.

  • Μαίη, Ρ. (2010) Το νόημα του άγχους. Αθήνα: Ύψιλον.

  • Μαλεβίτσης, Χ. (2010). Η φιλοσοφία του Χάιντεγκερ: πολιτεία και ερημιά. Αθήνα: Αρμός.

  • Νέστορος, Ν. (1996). Συνθετική Ψυχοθεραπεία. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

  • Νικοκάβουρα, Χ. (2000). Ελύτης και Γιούνγκ: ένας Διάλογος. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

  • Πελώνη-Πινήρου, Π. (2006). Υπάρχω, Αλλάζω. Αθήνα: Ισόρροπον.

  • Σαρτρ Ζ. Π. (2007). Το Είναι και το Μηδέν: δοκίμιο φαινομενολογικής οντολογίας. Αθήνα: Παπαζήσης.

  • Σαρτρ, Ζ. Π. (χ.χ.) Ο Υπαρξισμός είναι Ανθρωπισμός. Αθήνα: Αρσενίδης.

  • Σπινέλλι, Ε. (2009). Ερμηνεύοντας τον Κόσμο: η φαινομενολογία στον υπαρξισμό και στην ψυχολογία.  Αθήνα: Άσπρη Λέξη.

  • Σταλίκας, Α. & Μερτίκα, Α. (2004). Η Θεραπευτική Συμμαχία. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

  • Σταλίκας, Α. & Χαμόδρακα, Μ. (2004). Η Ενσυναίσθηση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

  • Τίλλιχ, Π. (2009). Το θάρρος της υπάρξεως. Αθήνα: Δωδώνη.